Hy!
Jakiś czas temu znalazłam artykuł zamieszczony na FB Szpitala w którym urodziłam Zuzię.
ROZWÓJ PSYCHOMOTORYCZNY DZIECKA
Jakiś czas temu znalazłam artykuł zamieszczony na FB Szpitala w którym urodziłam Zuzię.
ROZWÓJ PSYCHOMOTORYCZNY DZIECKA
Tuż po urodzeniu dziecka każda
matka z niecierpliwością pragnie je zobaczyć, aby stwierdzić czy jest
ono zbudowane prawidłowo, czy ma wszystko "na swoim miejscu". W miarę
rośnięcia i rozwoju dziecka pojawia się następne pytanie - czy dziecko
rozwija się prawidłowo, czy jego rozwój psychiczny i fizyczny jest
prawidłowy.
Istnieje cały zespół objawów znanych pediatrom (a często nie zauważanych przez rodziców), które sygnalizują, że rozwój dziecka będzie przebiegał z opóźnieniem lub nieprawidłowo.
Dlatego bardzo ważne jest badanie dziecka nie tylko zaraz po urodzeniu, ale także po 3 tygodniach, kiedy objawy zaburzeń jego rozwoju stają się wyraźniejsze. Niektóre wcześnie rozpoznane zaburzenia, zwłaszcza nieprawidłowości w zakresie rozwoju ruchowego, poddane szybkiej rehabilitacji ulegają całkowitemu wyrównaniu. Niektóre nieprawidłowości rozwoju psychomotorycznego uwidaczniają się później w miarę postępującego rozwoju dziecka, kiedy matka zauważa, że dziecko nie wykonuje czynności takich jak jego rówieśnicy lub nie interesuje się w sposób dostateczny otoczeniem.
Należy z całą mocą podkreślić, że rozwój każdego dziecka jest bardzo indywidualny i określenie, że dziecko jest "opóźnione w rozwoju" powinno być stawiane z bardzo dużą ostrożnością. Należy brać pod uwagę dynamikę rozwoju pozostałych dzieci w rodzinie, indywidualny rozwój matki i ojca w dzieciństwie - jednym słowem czynniki genetyczne. Wcześniactwo, ciężkie choroby matki w ciąży, choroby dziecka w pierwszych miesiącach życia mogą spowodować, że rozwój jego będzie wolniejszy, ale osiągnie ono wszystkie "sprawności" jak inne dzieci, tylko nieco później. Podobnie się dzieje z pojawieniem się pierwszych ząbków - jest ono czasem znacznie opóźnione (nawet, gdy dziecko nie ma krzywicy) a zebranie wywiadu wyjaśnia, że matka czy ojciec ząbkowali również późno.
Matka jest ważnym obserwatorem swojego dziecka i niejednokrotnie wydaje się jej, że zachowuje się ono dziwnie, czy inaczej od rówieśników - przychodzi wówczas, często zrozpaczona, do swojego lekarza. Są niemowlęta spokojne, i bardzo żywe, sypiające dobrze, i płaczące w nocy, jedzące, i bez apetytu - wszystkie one mimo tych różnic najczęściej w miarę postępowania procesu dojrzewania wyrastają na zdrowe, prawidłowo rozwinięte dzieci.
Ocena prawidłowości rozwoju dziecka, w wypadku istnienia w/w odchyleń osobniczych, a zwłaszcza wyrażenie własnej opinii, co do jego przyszłego potencjału intelektualnego i rozwoju fizycznego, jest niesłychanie trudna. Może to uczynić jedynie bardzo doświadczony lekarz pediatra, a i tu czasami mimo niepokoju o dalszy rozwój dziecka okazuje się, że w miarę upływu czasu osiąga ono doskonałe wyniki zaskakujące zarówno rodziców jak i lekarza.
Aby móc sobie zdać sprawę czy dziecko rozwija się prawidłowo należy je w pierwszym roku życia, co miesiąc badać u lekarza pediatry.
Zdrowo wychowywane w odpowiednich warunkach niemowlę opanowuje pierwsze czynności (unoszenie głowy, siadanie, chodzenie etc.) w odpowiednich tygodniach życia. Moment, w którym dana umiejętność pojawia się uzależniony jest od czterech głównych czynników decydujących o rozwoju dziecka: czynnika genetycznego, wpływów środowiska, własnej aktywności dziecka oraz czynnika wychowawczego. Oceniając aktualny rozwój psychomotoryczny dziecka należy znać warunki, w jakich dziecko wzrasta, stan jego zdrowia w chwili urodzenia.
Specjalnie wnikliwej ocenie rozwoju poddajemy dzieci urodzone w tzw. "zamartwicy" spowodowanej niedotlenieniem w czasie ciąży lub porodu. Należy tutaj podkreślić, że nieprawidłowe utlenienie płodu w czasie ciąży i porodu jest najczęstszym czynnikiem upośledzającym późniejszy rozwój dziecka. Konieczne jest dostarczenie kobiecie w ciąży dostatecznej ilości świeżego powietrza (papierosy!), a matki przewlekle chorujące (cukrzyca, wady serca) powinny być szczególnie troskliwie prowadzone w ciąży przez lekarza internistę.
Najbardziej rozpowszechnionym wskaźnikiem prawidłowości rozwoju dziecka jest jego przybieranie na wadze. Jest to dość istotny wskaźnik prawidłowego przyswajania podawanych dziecku pokarmów, jednak nie ma on nic wspólnego z prawidłowościami procesów rozwoju psychicznego i motorycznego. Te muszą być oceniane odrębnie.
Dla ułatwienia oceny rozwoju dziecka skonstruowano tabele, w których zawarte są niektóre czynności wykonywane przez większość dzieci w odpowiednim czasie.
Przy ich interpretacji należy jednak pamiętać, że rozwój dziecka oceniamy zawsze indywidualnie.
1 m-c
unosi główkę w pozycji na brzuchu
zaciska rękę na przedmiocie (np. podanym palcu)
reaguje na dźwięk
wykonuje ruchy ssania (smoczek)
przestaje płakać na widok matki lub jej głos
2 m-c
wysoko unosi głowę w pozycji na brzuchu i utrzymuje ją
śledzi poruszające się obrazy
odwraca głowę w kierunku dźwięku
zaczyna wydawać pojedyncze dźwięki
uśmiecha się
3 m-c
w pozycji na brzuch opiera się na przedramionach unosząc głowę
utrzymuje grzechotkę w ręku, potrząsa nią
śledzi przedmiot
"gruchanie", wydaje dźwięki artykułowane
ożywia się na widok ludzi, reaguje mimiką, odpowiada uśmiechem na uśmiech
4 m-c
umie siedzieć podparte poduszkami
przewraca się z boku na plecy i z pleców na bok
sięga ręką do przedmiotu. Bawi się zabawką w ręku, prowadzi ją do ust
odróżnia ojca i matkę
odpowiada dźwiękiem gdy się do niego przemawia
śmieje się głośno
5 m-c
umie podciągane za ręce usiąść
oburącz sięga po przedmiot
poznaje siebie w lustrze
śmieje się głośno, "zna się" na żartach
bawi się zabawkami
6 m-c
siedzi trzymając się
sięga po przedmioty jedną ręką
gaworzy (pierwsze sylaby)
otwiera usta na widok jedzenia
bawi się nogami (stopy przyciąga do ust)
7 m-c
siedzi samo nie podparte (krótko)
pełza na brzuchu (do tylu)
przekłada zabawkę z ręki do ręki
szuka schowanej zabawki
powtarza wielokrotnie sylaby
je łyżeczką
pragnie aktywnego kontaktu z inną osobą
8 m-c
siedzi samo bez podparcia
umie usiąść samo
stać trzymając się
pełza w przód
wyrzuca zabawki z łóżka
chwyta trzyma palcami
samo je herbatnik
reaguje lękiem na obce osoby
bawi się w chowanego ("a kuku")
9 m-c
pewnie siedzi i stoi trzymając się
raczkuje
stawia pierwsze kroki trzymając się
naśladuje ruchy ('pa-pa', 'kosi-kosi')
siada na nocniku
reaguje na swoje imię
10 m-c
staje samo trzymając się
wyjmuje klocki z pudełka, wkłada palce w otwory
rozumie proste zlecenia (daj, weź, rozumie zakazy)
pije z garnuszka
11 - 12 m-c
staje bez podparcia
podnosi zabawki kucając
chodzi trzymane za rękę lub kilka kroków samo
wkłada mniejsze przedmioty do większych, otwiera pudełka
wskazuje nazwany przedmiot
mówi 'mama', 'tata'
serdeczność wobec innych
wysadzone w porę korzysta z nocnika
Są to bardzo ogólne dane, na podstawie których matka może się zorientować co do rozwoju swojego dziecka. Nieco późniejsze wykonywanie przytoczonych czynności czy zachowań dziecka nie świadczy jeszcze o jego opóźnionym rozwoju psychomotorycznym.
Opracowanie: prof. dr hab. med. Maria Korzon
Klinika Pediatrii, Gastroenterologii i Onkologii Dziecięcej
Instytutu Pediatrii AM w Gdańsku
Pozdrawiam
Titaa
Istnieje cały zespół objawów znanych pediatrom (a często nie zauważanych przez rodziców), które sygnalizują, że rozwój dziecka będzie przebiegał z opóźnieniem lub nieprawidłowo.
Dlatego bardzo ważne jest badanie dziecka nie tylko zaraz po urodzeniu, ale także po 3 tygodniach, kiedy objawy zaburzeń jego rozwoju stają się wyraźniejsze. Niektóre wcześnie rozpoznane zaburzenia, zwłaszcza nieprawidłowości w zakresie rozwoju ruchowego, poddane szybkiej rehabilitacji ulegają całkowitemu wyrównaniu. Niektóre nieprawidłowości rozwoju psychomotorycznego uwidaczniają się później w miarę postępującego rozwoju dziecka, kiedy matka zauważa, że dziecko nie wykonuje czynności takich jak jego rówieśnicy lub nie interesuje się w sposób dostateczny otoczeniem.
Należy z całą mocą podkreślić, że rozwój każdego dziecka jest bardzo indywidualny i określenie, że dziecko jest "opóźnione w rozwoju" powinno być stawiane z bardzo dużą ostrożnością. Należy brać pod uwagę dynamikę rozwoju pozostałych dzieci w rodzinie, indywidualny rozwój matki i ojca w dzieciństwie - jednym słowem czynniki genetyczne. Wcześniactwo, ciężkie choroby matki w ciąży, choroby dziecka w pierwszych miesiącach życia mogą spowodować, że rozwój jego będzie wolniejszy, ale osiągnie ono wszystkie "sprawności" jak inne dzieci, tylko nieco później. Podobnie się dzieje z pojawieniem się pierwszych ząbków - jest ono czasem znacznie opóźnione (nawet, gdy dziecko nie ma krzywicy) a zebranie wywiadu wyjaśnia, że matka czy ojciec ząbkowali również późno.
Matka jest ważnym obserwatorem swojego dziecka i niejednokrotnie wydaje się jej, że zachowuje się ono dziwnie, czy inaczej od rówieśników - przychodzi wówczas, często zrozpaczona, do swojego lekarza. Są niemowlęta spokojne, i bardzo żywe, sypiające dobrze, i płaczące w nocy, jedzące, i bez apetytu - wszystkie one mimo tych różnic najczęściej w miarę postępowania procesu dojrzewania wyrastają na zdrowe, prawidłowo rozwinięte dzieci.
Ocena prawidłowości rozwoju dziecka, w wypadku istnienia w/w odchyleń osobniczych, a zwłaszcza wyrażenie własnej opinii, co do jego przyszłego potencjału intelektualnego i rozwoju fizycznego, jest niesłychanie trudna. Może to uczynić jedynie bardzo doświadczony lekarz pediatra, a i tu czasami mimo niepokoju o dalszy rozwój dziecka okazuje się, że w miarę upływu czasu osiąga ono doskonałe wyniki zaskakujące zarówno rodziców jak i lekarza.
Aby móc sobie zdać sprawę czy dziecko rozwija się prawidłowo należy je w pierwszym roku życia, co miesiąc badać u lekarza pediatry.
Zdrowo wychowywane w odpowiednich warunkach niemowlę opanowuje pierwsze czynności (unoszenie głowy, siadanie, chodzenie etc.) w odpowiednich tygodniach życia. Moment, w którym dana umiejętność pojawia się uzależniony jest od czterech głównych czynników decydujących o rozwoju dziecka: czynnika genetycznego, wpływów środowiska, własnej aktywności dziecka oraz czynnika wychowawczego. Oceniając aktualny rozwój psychomotoryczny dziecka należy znać warunki, w jakich dziecko wzrasta, stan jego zdrowia w chwili urodzenia.
Specjalnie wnikliwej ocenie rozwoju poddajemy dzieci urodzone w tzw. "zamartwicy" spowodowanej niedotlenieniem w czasie ciąży lub porodu. Należy tutaj podkreślić, że nieprawidłowe utlenienie płodu w czasie ciąży i porodu jest najczęstszym czynnikiem upośledzającym późniejszy rozwój dziecka. Konieczne jest dostarczenie kobiecie w ciąży dostatecznej ilości świeżego powietrza (papierosy!), a matki przewlekle chorujące (cukrzyca, wady serca) powinny być szczególnie troskliwie prowadzone w ciąży przez lekarza internistę.
Najbardziej rozpowszechnionym wskaźnikiem prawidłowości rozwoju dziecka jest jego przybieranie na wadze. Jest to dość istotny wskaźnik prawidłowego przyswajania podawanych dziecku pokarmów, jednak nie ma on nic wspólnego z prawidłowościami procesów rozwoju psychicznego i motorycznego. Te muszą być oceniane odrębnie.
Dla ułatwienia oceny rozwoju dziecka skonstruowano tabele, w których zawarte są niektóre czynności wykonywane przez większość dzieci w odpowiednim czasie.
Przy ich interpretacji należy jednak pamiętać, że rozwój dziecka oceniamy zawsze indywidualnie.
1 m-c
unosi główkę w pozycji na brzuchu
zaciska rękę na przedmiocie (np. podanym palcu)
reaguje na dźwięk
wykonuje ruchy ssania (smoczek)
przestaje płakać na widok matki lub jej głos
2 m-c
wysoko unosi głowę w pozycji na brzuchu i utrzymuje ją
śledzi poruszające się obrazy
odwraca głowę w kierunku dźwięku
zaczyna wydawać pojedyncze dźwięki
uśmiecha się
3 m-c
w pozycji na brzuch opiera się na przedramionach unosząc głowę
utrzymuje grzechotkę w ręku, potrząsa nią
śledzi przedmiot
"gruchanie", wydaje dźwięki artykułowane
ożywia się na widok ludzi, reaguje mimiką, odpowiada uśmiechem na uśmiech
4 m-c
umie siedzieć podparte poduszkami
przewraca się z boku na plecy i z pleców na bok
sięga ręką do przedmiotu. Bawi się zabawką w ręku, prowadzi ją do ust
odróżnia ojca i matkę
odpowiada dźwiękiem gdy się do niego przemawia
śmieje się głośno
5 m-c
umie podciągane za ręce usiąść
oburącz sięga po przedmiot
poznaje siebie w lustrze
śmieje się głośno, "zna się" na żartach
bawi się zabawkami
6 m-c
siedzi trzymając się
sięga po przedmioty jedną ręką
gaworzy (pierwsze sylaby)
otwiera usta na widok jedzenia
bawi się nogami (stopy przyciąga do ust)
7 m-c
siedzi samo nie podparte (krótko)
pełza na brzuchu (do tylu)
przekłada zabawkę z ręki do ręki
szuka schowanej zabawki
powtarza wielokrotnie sylaby
je łyżeczką
pragnie aktywnego kontaktu z inną osobą
8 m-c
siedzi samo bez podparcia
umie usiąść samo
stać trzymając się
pełza w przód
wyrzuca zabawki z łóżka
chwyta trzyma palcami
samo je herbatnik
reaguje lękiem na obce osoby
bawi się w chowanego ("a kuku")
9 m-c
pewnie siedzi i stoi trzymając się
raczkuje
stawia pierwsze kroki trzymając się
naśladuje ruchy ('pa-pa', 'kosi-kosi')
siada na nocniku
reaguje na swoje imię
10 m-c
staje samo trzymając się
wyjmuje klocki z pudełka, wkłada palce w otwory
rozumie proste zlecenia (daj, weź, rozumie zakazy)
pije z garnuszka
11 - 12 m-c
staje bez podparcia
podnosi zabawki kucając
chodzi trzymane za rękę lub kilka kroków samo
wkłada mniejsze przedmioty do większych, otwiera pudełka
wskazuje nazwany przedmiot
mówi 'mama', 'tata'
serdeczność wobec innych
wysadzone w porę korzysta z nocnika
Są to bardzo ogólne dane, na podstawie których matka może się zorientować co do rozwoju swojego dziecka. Nieco późniejsze wykonywanie przytoczonych czynności czy zachowań dziecka nie świadczy jeszcze o jego opóźnionym rozwoju psychomotorycznym.
Opracowanie: prof. dr hab. med. Maria Korzon
Klinika Pediatrii, Gastroenterologii i Onkologii Dziecięcej
Instytutu Pediatrii AM w Gdańsku
Pozdrawiam
Titaa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz